Interview met Olaf de Bruijn
‘ARN is klaar voor nieuwe uitdaging’
2021 was in verschillende opzichten een goed jaar voor ARN, meent Olaf de Bruijn. Financieel en organisatorisch had ARN de zaken opnieuw op orde. Met de gerealiseerde Algemeen verbindend verklaring (Avv) voor de recyclingbijdrage en het aangekondigde vertrek van directeur Ingrid Niessing waren er ook betekenisvolle ontwikkelingen. “ARN is klaar voor de grote nieuwe uitdaging: circulariteit.”
Olaf de Bruijn, voorzitter van het bestuur van de Stichting Auto Recycling Holding en vertegenwoordiger van de RAI Vereniging binnen ARN, spreekt over 2021 in termen als ‘bevredigende resultaten’ en ‘een robuuste organisatie’. Autorecycling is in Nederland goed georganiseerd en verankerd in een structuur waarin de producenten hun verantwoordelijkheden goed hebben geregeld. “En dat al zoveel jaren achtereen, dat mag best gezegd worden.”
Wat was het voor jaar in financiële zin?
“Kort gezegd: conform de verwachtingen. ARN heeft zoals bekend geen winstdoelstelling en dan is het goed om vast te stellen dat de financiële huishouding in 2021 stabiel was, dat we de kosten konden dekken en dat de planning is gehaald. Het beleggingsresultaat van ons fonds pakte positief uit; dat hielp om het financieel resultaat sluitend te maken. Met andere woorden: een goed jaar waarin ARN kostendekkend kon werken. ARN is een financieel gezonde, solide organisatie die goed in elkaar zit.”
Een organisatie die in de loop van de jaren flink is veranderd.
“Zeker. De organisatie is met het afstoten van taken en activiteiten een stuk overzichtelijker geworden. Het is een professioneel, goed georganiseerd geheel. Een geoliede machine, waarin we in 2021 toch ook een belangrijke wijziging hebben aangebracht: een splitsing van de stichtingen die de basis onder ARN vormen. We maken wat meer onderscheid tussen autorecycling en de recycling van autobatterijen. Die laatste hebben we in een aparte stichting ondergebracht. Zo hebben we nu de Stichting Auto Recycling en de Stichting Autobatterij Recycling.”
Wat is de gedachte hierachter?
“Autorecycling is nu al ruim 26 jaar de kern van ARN. Aandrijfbatterijen vormen een forse component in de auto en de recycling ervan zal in de komende jaren alleen maar meer energie en aandacht vragen. Er zijn veel ontwikkelingen en er is nog veel onduidelijk. Hoe gaan we batterijrecycling verder invullen, hoe gaan we batterijen vervangen, de onderdelen hergebruiken, batterijen voor andere doeleinden gebruiken en eventueel refurbishen? Sommige fabrikanten geven signalen af dat ze mogelijk meer grip willen hebben op de stroom autobatterijen en die willen terughalen aan het eind van de levensduur.”
“Of en in hoeverre fabrikanten een andere dan wel grotere rol willen gaan spelen, is nog niet duidelijk. Er gebeurt van alles in dit speelveld. Dat is de reden waarom we de recycling van autobatterijen bij ARN onderbrengen in een aparte stichting, waarin fabrikanten en importeurs een belangrijke stem hebben. Het doel: de recycling van autobatterijen in Nederland op de meest optimale manier invullen. Dat is belangrijk, met name omdat de verplichte recyclingbijdrage in Nederland wel voor de auto geldt, maar niet voor de batterij”, aldus De Bruijn over de wijziging.
In Paul Dietz hebben we een goede opvolger, met veel kennis en ervaring in de relevante omgeving van de RDW, waar hij vandaan komt. Hij kent het speelveld en heeft een stevig takenpakket. Hij moet de ontwikkeling van recycling op de langere termijn volgen en proberen te sturen
Olaf de Bruijn
Voorzitter bestuur Stichting Auto Recycling Holding en
vertegenwoordiger van de RAI Vereniging binnen ARN
De highlights van 2021?
“Inhoudelijk is de Algemeen verbindend verklaring een belangrijk element. Het is een stap in de richting van wat we een ‘gelijk speelveld’ noemen. Eerst gold de recyclingbijdrage alleen voor nieuwe auto’s, maar sinds april 2021 ook voor importauto’s die voor het eerst een Nederlands kenteken krijgen. Het gevolg is dat we nu voor maar liefst 300.000 importauto’s een recyclingbijdrage ontvangen. Ook deze auto’s gaan aan het eind van hun ‘leven’ door het ARN-systeem en het is dan ook logisch dat daar een financiële bijdrage voor geldt. Dat is nu goed geregeld. Een positief effect van de Avv is dat we de recyclingbijdrage in 2021 opnieuw – volgens plan – met 5 euro hebben verlaagd. Dat kon alleen maar omdat er nu niet alleen voor nieuwe maar ook voor importauto’s wordt bijgedragen.”
ARN krijgt een nieuwe directeur
“Als financieel directeur heeft Ingrid Niessing ARN vanaf 2011 eerst gestroomlijnd. Zij heeft de financiële structuur van ARN verder vormgegeven. Zij is in feite de architect van deze geoliede financiële machine, die vijf tot tien jaar geleden een stuk complexer was dan nu. Vanaf 2017 heeft zij de organisatie als algemeen directeur geleid, met als grote verdienste dat zij ARN heeft teruggeleid naar de kern. We hebben activiteiten afgestoten omdat ze op termijn niet bijdragen aan de doelstellingen van ARN. Zo is ook de PST-fabriek in Tiel ondergebracht bij een nieuwe eigenaar. Daarmee is de focus bij ARN weer terug. We waren onderdeel van de recycleketen geworden en zijn nu weer terug bij de kern: organiseren en initiëren. Kennis verzamelen, contacten met relevante partijen onderhouden, zorgen dat recyclepartners verder professionaliseren, bijvoorbeeld op het gebied van elektrificatie en het verwerken van autobatterijen. Het was een majeure operatie, die met vaart is uitgevoerd. Ik dank Ingrid hartelijk voor haar prestaties in de afgelopen jaren.”
Wat zijn de uitdagingen voor de nieuwe directeur?
“In Paul Dietz hebben we een goede opvolger, met veel kennis en ervaring in de relevante omgeving van de RDW, waar hij vandaan komt. Hij kent het speelveld en heeft een stevig takenpakket. Hij moet de ontwikkeling van recycling op de langere termijn volgen en proberen te sturen. Daarbij zullen we op den duur de stap moeten maken naar echte circulariteit. De auto circulair helpen maken en daar als ARN een rol in spelen, dat vraagt om ontwikkelen aan de ‘voorkant’ van het proces met fabrikanten. De grote vraag: hoe kan de auto zo ontworpen worden dat de materialen aan het eind van de levensduur hergebruikt kunnen worden? Dat wordt niet eenvoudig en misschien moet daar ook meer in Europees verband over nagedacht worden, aan de hand van wet- en regelgeving. Maar de uitdaging is er onmiskenbaar: circulariteit!”